Για πολλές επιχειρήσεις, τα αναπόσπαστα περιουσιακά στοιχεία όπως τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (ΔΠΙ) έχουν γίνει πιο αξιόλογα από τα υλικά τους περιουσιακά στοιχεία και αποτελούν το κλειδί για την επιτυχία τους. Δημιουργούν μια βάση για την ενίσχυση της αξίας της εταιρείας. Η κατανόηση της οικονομικής αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου ΔΠΙ μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμη για διάφορες συναλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της αδειοδότησης, της πώλησης, της δωρεάς των δικαιωμάτων ΔΠΙ ή της συμμετοχής σε κοινές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και άλλες συνεργασίες. Οι κύριες μέθοδοι για τον προσδιορισμό της αξίας των περιουσιακών στοιχείων ΔΠΙ είναι:
α) Η μέθοδος εισοδήματος,
β) Η μέθοδος αγοράς, και
γ) Η μέθοδος κόστους.
Η μέθοδος εισοδήματος είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος για τον προσδιορισμό της αξίας των ΔΠΙ. Αξιολογεί το ΔΠΙ βάσει του ποσού του οικονομικού εισοδήματος που αναμένεται να παράγει, προσαρμοσμένο στην τρέχουσα αξία του. Αυτή η μέθοδος είναι η πιο εύκολη στη χρήση για ΔΠΙ με θετικές ροές μετρητών, για εκείνα που μπορούν να εκτιμηθούν με κάποιο βαθμό αξιοπιστίας για μελλοντικές περιόδους και όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα πρόσχημα για τον προσδιορισμό των επιτοκίων εκπτώσεων.
Η μέθοδος αγοράς βασίζεται στη σύγκριση με την πραγματική τιμή που καταβλήθηκε για τη μεταφορά των δικαιωμάτων σε ένα παρόμοιο περιουσιακό στοιχείο ΔΠΙ υπό συγκρίσιμες συνθήκες. Αυτή η μέθοδος έχει το πλεονέκτημα της απλότητας και βασίζεται σε πληροφορίες αγοράς, επομένως χρησιμοποιείται συχνά για τον καθορισμό προσεγγιστικών αξιών για την καθορισμό ποσοστών δικαιωμάτων, φόρων και εισροών για τη μέθοδο εισοδήματος.
Η μέθοδος κόστους προσδιορίζει την αξία ενός περιουσιακού στοιχείου ΔΠΙ υπολογίζοντας το κόστος ενός παρόμοιου (ή ακριβούς) περιουσιακού στοιχείου ΔΠΙ. Η μέθοδος κόστους είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν το περιουσιακό στοιχείο ΔΠΙ μπορεί να αναπαραχθεί εύκολα και όταν τα οικονομικά οφέλη του στοιχείου δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν με ακρίβεια. Αυτή η μέθοδος δεν λαμβάνει υπόψη τα σπαταληθέντα κόστη, ούτε λαμβάνει υπόψη τυχόν μοναδικά ή νέα χαρακτηριστικά του στοιχείου
Κώδικας Καλής Πρακτικής σχετικά με τη διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων